de Hoeveng(z)anger 2018: dag 3
juli 19

de Hoeveng(z)anger 2018: dag 3

Hoeven kopie kopie 3Regelmatig luiden hier de klokken. Wijnand, onze major domus, luidt de klok als teken dat de maaltijden beginnen. Of als signaal dat ieder zich, na de maaltijd en het verwerken daarvan, weer naar zijn hoofdvak moet begeven. Kortom: de klok van Wijnand heeft alles met de inwendige mens te maken.

Ook tijdens de maaltijd klinkt er zo nu en dan een klokje, ditmaal een bescheiden maar helder belletje (Elske kreeg het op dag 1 cadeau). Klinkt dit rinkeltje, dan is het de bedoeling dat iedereen zwijgt, want er volgt een mededeling.

De belangrijkste klok hangt in een van de torens van de kapel. Deze klok wordt driemaal per dag geluid. 's Ochtends vlak voor half acht, voor de lauden, het ochtendgebed. 's Middags iets voor half zes, met oog op de vesper. 's Avonds kort voor kwart voor tien als oproep voor de completen, het avondgebed. Deze drie dagelijkse getijdendiensten zijn van wezenlijk belang. 'Ze geven ritme aan de dag', zegt Elske, 'en ze volgen het ritme van de dag: wakker worden met de lauden en ´s avonds tot rust komen met de completen. Aan het eind van de middag de vespers, waarin met regelmaat het resultaat van de dag tot klinken komt en waar blijkt dat het niet om losse sporen gaat, maar dat het hier op zijn plek valt.' 

Ik vraag verschillende deelnemers naar hun beleving van deze ordening. De bewoording is per persoon verschillend, maar in feite komt het antwoord steeds hier op neer: de getijden zijn onmisbaar! Hun structuur geeft volledigheid aan de dag. 'Al die dingen die je in de lessen oefent, krijgen daar hun plek, hun betekenis. De docenten dagen je in de lessen uit het beste uit jezelf te halen en ze helpen je daarbij. In de diensten wil je ook het beste uit jezelf halen, voor God, voor elkaar, en dan is het goed.'

Nog een aspect dat steeds naar voren komt: de gezamenlijkheid. Tijdens deze dagen gaat het om de drieslag leven - vieren - ontmoeten. Die drie zijn hier onlosmakelijk met elkaar verbonden, het is hier de adem van het bestaan. 'Het klinkt misschien wat hoogdravend', zegt iemand, 'maar ik ervaar hier de gemeenschap der heiligen'. Degenen die haar horen, knikken instemmend. Ze gaan nog eens langs bij het barbecue-buffet, nemen een slokje bier/water/wijn, genieten van de zon, de gesprekken, de humor. Ze kijken hun muziek nog even door, wisselen ervaringen uit en gaan dan naar de kapel. De klok luidt.  

P7193531P7193550P7193562

Gelezen: 3118 keer Laatst aangepast op vrijdag, 20 juli 2018 21:29