Vanochtend bij de lauden zaten er her en der wat duffe gezichten bij in de kapel. Gisteravond was het afsluitende concert met een overvol programma. De completen waren daardoor later dan gebruikelijk, en vervolgens ging de bar nog open. De laatste avond in Hoeven. 

Regelmatig luiden hier de klokken. Wijnand, onze major domus, luidt de klok als teken dat de maaltijden beginnen. Of als signaal dat ieder zich, na de maaltijd en het verwerken daarvan, weer naar zijn hoofdvak moet begeven. Kortom: de klok van Wijnand heeft alles met de inwendige mens te maken.

Hoeven is een uitje. Maar vergis je niet, er wordt hard gewerkt! Gisteravond was het officiële programma pas rond 22.00 uur afgelopen, vandaag zat ieder om 07.30 weer in de kapel. Iedereen volgt een hoofdvak én een plusvak. Het hoofdvak telt verpreid over drie-en-eenhalve dag zes sessies, het plusvak heeft er twee. Daarnaast zijn er de dagelijkse tutti-bijeenkomsten, oefenmomenten voor de instrumentalisten en de voorbereidingsbijeenkomsten van de voorzangers en lectoren van de dag.

Ik probeer alle vakgroepen minstens één keer bij te wonen. Eigenlijk is dat shoppen en stilletjes vind ik dat ook wel een voorrecht! 

'Nu laat ons gaan'. Ik hoefde niet eens het thema van Hoeven 2018 te lezen om het besluit te nemen: 'laat ik dit jaar eindelijk eens naar Hoeven gaan!'  Het was er nog nooit van gekomen, zo midden in de vakantietijd. Maar nu het Huis van de Kerkmuziek nauw betrokken is bij deze activiteit, stel ik de vakantie een week uit en reis ik af naar Hoeven.